Επειδή ο άνθρωπος από τη φύση του έχει μικρή μνήμη και συνεχώς ξεχνά διάφορα γεγονότα (κρίσεις) που εμφανίζονται μπροστά του σε τακτά χρονικά διαστήματα, η εμφάνιση ενός νέου γεγονότος, μιας νέας κρίσης, όπως π.χ. η τελευταία (Πανδημία COVID-19), τον βρίσκει ανέτοιμο να τη διαχειριστεί.

Μια γρήγορη ανασκόπηση της πρόσφατης ιστορίας μας από το 1999, δείχνει πόσο ασταθή ήταν τα τελευταία 21 χρόνια και ο πιο κάτω κατάλογος κρίσεων, θα έπρεπε να ήταν επαρκής για να υπενθυμίζει σε όλους ότι η αστάθεια είναι παγκόσμια και οι κυβερνήσεις, αλλά και οι επιχειρηματίες θα έπρεπε να ήταν έτοιμοι να τις αντιμετωπίσουν.

1999 Κρίση Χρηματιστηρίου Αξιών Κύπρου (ΧΑΚ).

2006 Εισβολή του Ισραήλ στον Λίβανο. 

 2007 Παγκόσμια τραπεζιτική και πιστωτική κρίση.

2010 Ελληνική και Ευρωπαϊκή κρίση χρέους.

Eμφύλιος πόλεμος στη Συρία.

2013 Κούρεμα καταθέσεων.

2014 Κατάληψη Κριμαίας και επιβολή εμπάργκο στη Ρωσία.

2015 Προσφυγική κρίση σε Ελλάδα και Ευρώπη.

2016 Απόπειρα πραξικοπήματος κατά Ερντογάν.

2016 Ψήφιση Η.Β. για BREXIT.

2019 Τουρκικές έρευνες για υδρογονάνθρακες στην Κυπριακή ΑΟΖ.

2019 Πανδημία COVID-19.

Άποψη μου είναι ότι οι διαχειριστές εταιρειών, αλλά ακόμη και η ίδιες οι κυβερνήσεις, θα έπρεπε να ήταν έτοιμοι να διαχειριστούν κρίσεις και να κάνουν σωστή εκτίμηση κινδύνων που τυχών θα αντιμετώπιζαν τόσο στην Κύπρο όσο και διεθνώς.  Έπρεπε να ήταν προετοιμασμένοι στα χειρότερα σενάρια και έπρεπε να είχαν ένα σχέδιο έκτακτης ανάγκης για κάθε πιθανότητα και για κάθε εφιαλτικό σενάριο. Αν λάμβαναν υπόψη το γεγονός ότι οι κρίσεις επανέρχονται συνεχώς σε διάφορες μορφές, αλλά πάντοτε επιδρώντας αρνητικά στην οικονομία, θα ήταν ασυγκρίτως πιο εύκολη η διαχείριση τους.

Ας γίνει λοιπόν επιτέλους ένα μάθημα για όλους μας για το μέλλον και ας χρησιμοποιήσουμε τις κρίσεις ως σύμβουλους για την λήψη των σνστών μέτρων για διαχείριση των επερχόμενων κρίσεων.

Άρθρο του Σωτήρη Παναγιώτου

Γραμματέα / Διευθυντή

ΕΒΕ Αμμοχώστου