ειπαν για την Αμμοχωστο
Τίποτα δεν υπάρχει στον κόσμο που να μου δίδει την αίσθηση της Γυναίκας όσο η Αμμόχωστος. Είναι απ’ τα ωραιότερα μέρη της γης. Δε θα'θελα να πεθάνω πριν ξαναπάω στην Αμμόχωστο.
Νίκος Καζαντζάκης
Και μεις πουλιά που διώξαν μας τον Αύγουστο οι εχθροί σου, να ξέρεις θα γυρίσουμε πιστοί στην άνοιξή σου. Σφάλιξε κλείσε δίπλωσε παράπονο στα χείλη, χώσου στην άμμο Αμμόχωστος σαν σπάνιο κοχύλι.
Νίκη Κατσαούνη
Χώμα που περπάτησα γη που νοσταλγώ χώμα που μ’ ανάστησες Αμμόχωστος.
Στέλιος Χιώτης
Την δική μου Πόλη δεν την ξέρει κανείς. Βαρώσι μου, Αμμόχωστος, ολάνθιστε καημέ μου, Βαρώσι μου, Αμμόχωστος και φως των ομματιών μου, στον ύπνο μου έρχεσαι συχνά, πικρό παράπονο μου.
Αντρέας Αντρέου
Δεν αφήνουν να ξεχάσουμε ο Ονήσιλος, ο Πράξανδρος, ο Ευαγόρας, η μάνα κι ο πατέρας που ’ναι κει, νεκροί και ζωντανοί, οι άγιοι που μας φανερώνονται να τους ανάψουμε το καντήλι, ο αργαλειός, ο λιόμυλος, η γούρνα του σπιτιού μου, της ιστορίας οι γραφές, το βλέμμα του παιδιού μου.
Ανδρέας Χατζηχαμπής
Άλλοι την είπαν Φαμαγκούστα, Βαρώσι, Αμμόχωστο. Για μένα απλά η πόλη της καρδιάς μου...
Γινε Μελος
